De eerste indrukken en belevenissen

Bon dia!!
Zo eindelijk tijd om rustig een verhaaltje te schrijven want ik kan jullie vertellen: ik heb gerend en gevlogen de afgelopen week. Schreef ik vorige week m’n verhaaltje nog op kantoor bij de Albert Heijn, zit ik nu lekker op het balkon van m’n appartement. Ben woensdagavond gaan kijken in m’n appartement en had er eigenlijk meteen ingekund, maar m’n hotel was al betaald en dan was ik dichter bij m’n werk. Dus besloten om donderdag in het appartement te trekken. Bjorn, een jongen die ook bij de AH werkt, had aangeboden om me te helpen ‘verhuizen’ en me uitgenodigd om dan daarna bij het appartement van hem en z’n vriendin (jammer meiden.... ik hoorde jullie al denken ) lekker aan het strand te komen zitten en dan ’s avonds met een koppeltje wat te gaan eten. Zo gezegd zo gedaan, ’s morgens eerst bij AH geweest en ’s middags boodschappen gedaan, m’n spullen gehaald, alles naar m’n appartement gebracht en bij hen op het strand van m’n eerste zon uurtjes genoten. We hebben heel gezellig gezeten met Patricia, Bjorn, Jans, Ruud, Janine en Tijn (werkt ook bij AH). Dat de zon onder begon te gaan, kwam er een drankje aan te pas en werd er gebrainstormd waar we konden gaan eten. Iedereen zit al een behoorlijke tijd op het eiland en heeft de meeste tentjes dus wel gehad, maar uiteindelijk kwam er een restaurant aan de Spaanse wateren naar boven waar nog niemand was geweest. Auto gepakt en daarheen gereden, maar helaas was het vol. Dus stukje verderop bij het Boathouse gaan zitten. De serveerster beloofde ons dat als we eventjes aan de bar zouden wachten dat we zo aan konden schuiven. Helaas bleek niets minder waar en kregen we bijna twee drankjes later pas een tafel toegewezen. Gelukkig was het eten heel lekker en vertelde de serveerster ons dat ze het niet zo druk verwacht hadden. Natuurlijk geen excuus, als je bedenkt dat het Hemelvaart was en het hele eiland de hele dag vrij had gehad. Na het eten met Tijn nog even een kroegje ingedoken. Kon die jongen moeilijk in z’n eentje laten gaan en t was immers studentenavond.
Volgende dag weer bij AH geweest en weer een hoop indrukken opgedaan. Het werktempo ligt hier echt beduidend lager. O ja, m’n lieve broer vroeg nog wat een colli was. Als er in een doos beschuiten bijvoorbeeld 20 beschuiten zitten, dan is de colli-inhoud 20. In Nederland is de vulnorm bij AH iets van 55 colli per uur. Nou, dat kun je hier wel door 1,5 delen, want jezusmina wat werken ze hier traag!!! Moet je net mij hebben met m’n instelling van dat doen we even snel snel. Dat werkt hier dus echt niet. Alles gaat hier lekker op het dooie gemakkie. Maar kan me voorstellen dat als je hier wat langer in deze temperaturen rondloopt je vanzelf wel langzamer gaat lopen. We zullen zien.
Ik was voor zaterdag door Bjorn, Patricia, Ruud en Janine uitgenodigd om mee te gaan op jeepsafari. Ook Hendrik ging mee, die ontmoette ik die dag ook voor het eerst. Hele dag achterin een jeep gezeten en het deed me ontzettend aan de afgelopen zomer in Portugal denken. Mistte alleen Tinka die in het midden van de jeep hing. We zijn drie grotten ingeweest. Ik was de bikkel van de dag omdat ik ze alledrie op slippers heb gelopen en dat was pittig kan ik je vertellen dus dat doe ik nooit meer!!! We hebben ook nog een poging gewaagd zeeschildpadden te zien maar ze lieten hun kopjes niet zien. Verder heerlijk Mula-vis, Leguaan (ja mam, ik eet nu echt alles) en een of andere zeeschelp gegeten bij lokale specialiteiten restaurant Sjaansie’s. Vond de Leguaan echt verrassend lekker, suggestie voor de BBQ van de voetbal a.s. vrijdagavond?? Na de lunch een paar strandjes bezocht, een dood paard gezien, me verwond aan al het koraal wat zich hier zeer dicht aan de kust bevind en in een natuurlijke jaccuzi gezeten. Na de jeepsafari nodigden Patricia en Bjorn me uit om bij hen een pizza-tje te komen eten. Bij hun appartement aangekomen ben ik eerst heerlijk gaan chillen in de avond-zon en toen hebben we heel gezellig zitten kletsen op hun terras. We vergaten de tijd en zaten uiteindelijk pas om half negen te eten. Ruud en Janine stonden kort daarna op de stoep om naar de kroeg te gaan, maar daar waren wij nog helemaal niet klaar voor. Ben toen samen met Patricia teruggereden naar m’n appartement om me om te kleden en uiteindelijk stonden we om een uur of elf bij Mambo. De muziek daar is echt super en door al die caribische deuntjes die onder elk nummer worden gezet waan je je echt op vakantie. Terwijl ik hier toch echt ben om keihard te werken!!! Dus de volgende ochtend weer vroeg op om bij de AH aan de slag te gaan. Wilde er niet zo’n heel lang dagje van maken want om vijf uur zou happy hour beginnen bij Mambo met aansluitend happy hour bij de buren van Wet&Wild. Om een uur of half vier was ik thuis en ben ik eerst maar even gaan bijkomen. Een van m’n buurjongens was druk bezig met het schoonmaken van hun appartement en we stonden even te kletsen. Hij vroeg me wat ik ging doen en ik vertelde dat het idee was om naar Mambo te gaan. Hij vertelde dat hij daar werkte en vroeg of ik zin had om met hem en z’n vriend heen te gaan. Zo’n uitnodiging sloeg ik natuurlijk niet af en ook deze keer moet ik m’n vriendinnetjes teleurstellen want het is een homo-paar...
Vanuit ons appartement zijn we richting het strand gelopen en daar namen we de bus die je voor 1 gulden 80 overal heen brengt waar je maar wilt. Achteraf gezien had ik het wel willen lopen, zo’n pisstukkie als het was. Maar goed, ben nog op ontdekkingsreis op het eiland. John en Dean kennen echt het halve eiland dus heb een hoop mensen ontmoet. Zij gingen al eerder naar huis maar Bjorn en Patricia bleven nog en er waren nog wat collega’s van de AH dus ik vermaakte me nog wel. Niet al te laat naar huis gegaan want volgende dag wilde ik bij het koffiepraatje van tien uur zijn.

Er was namelijk wat tumult ontstaan over mijn aanwezigheid omdat niemand wist wat ik nu eigenlijk precies kwam doen, inclusief ikzelf. We hebben elke ochtend om tien uur een korte bijeenkomst met het hele management en de assistenten om ervoor te zorgen dat iedereen goed op de hoogte blijft van de vele ontwikkelingen binnen onze AH.
M’n taken zijn tot nu toe de volgende;
Moet de normen van AH Nederland terugspiegelen naar AH Curacao. (O ja Wil, heb de benodigde informatie inmiddels bemachtigd) Wordt een leuke opdracht omdat we nog geen goed inzicht hebben in verkoopcijfers en alles wat we nu doen is puur op gevoel. Aan de hand van de kassa-overzichten weten we de omzetten wel maar er zijn verder weinig gegevens.
De broodafdeling op orde krijgen en dat is echt een behoorlijke klus. Ben bijvoorbeeld vandaag de hele dag bezig geweest met een inventaristie van de voorraden en er is hier dus een of andere onbenul geweest die als een gek heeft lopen bestellen waardoor we nu ongeveer 5 zeecontainers met diepvries brood hebben. Wat er ongeveer op neerkomt dat ik sommige producten niet meer hoef te bestellen tot het einde van het jaar.
Gelukkig werken er op de brood-afdeling veel leergierige mensen die er met z’n allen een mooie goeddraaiende afdeling van willen maken. Naar mijn idee hebben ze nog niet zoveel commercieel inzicht maar we hebben genoeg tijd samen om dat te ontwikkelen.
Ook ben ik nog verantwoordelijke geworden voor het pasjes-systeem dat we gebruiken voor het binnenkomen en verlaten van het pand. Nieuwe mensen moeten een pasje krijgen gekoppeld aan de afdeling waarop ze werkzaam zijn en de tijdstippen waarop ze werken.
Maandagavond tot 22.30 gewerkt en bij thuiskomt meteen m’n bed ingedoken, was echt helemaal gesloopt na een werk dag van ruim twaalf uur.
Dinsdag samen met een van de medewerkers van het brood, de diepvries van het brood opgeruimd en ingedeeld opdat ik een beetje inzicht kreeg in de voorraden in de winkel. Want we hadden ’s morgens tijdens het koffiepraatje besloten dat Henrik (magazijnmeester) en ik woensdag (notabene m’n vrije dag) de voorraden in de zeecontainers zouden gaan opnemen zodat ik alle voorraden geinventariseerd heb.
Dinsdagavond samen met Patricia raclette gegeten en daarmee waande ik me weer even in Frankrijk. Want dat was nl. Op zondag bij m’n au-pair gezin de vaste maaltijd.
Ik ga zo lekker m’n bedje induiken. Ben echt super rozig omdat ik vandaag dus de hele dag in de diepvrieskou gestaan heb. Dat was me toch een partijtje koud. Ik voel het helemaal in m’n spieren. En dat op wat eigenlijk m’n vrije dag zou zijn. Wat een hart voor de zaak, he??
Zal dit verhaal(tje) morgen op m’n werk meteen online zetten zodat m’n ongeduldige familieleden nu wel een verhaal van me zien tijdens hun 5 keer per dag kijken op m’n site.
Foto’s volgen nog, moet namelijk van de anderen nog wat extra foto’s krijgen van de jeepsafari.
AYO en heel veel liefs van Jantien