Verjaardag, Carnaval en denken, denken, denken....

Allereerst wil ik jullie bedanken voor de lieve berichtjes, telefoontjes en cadeaus die ik allemaal op/ voor mijn verjaardag van jullie mocht ontvangen. Net als vorig jaar was ik niet in Nederland met mijn verjaardag en het deed me goed om van zoveel mensen uit Nederland wat te horen terwijl ik bijna 9000 kilometer ver weg zit.
Ook op Curacao waren ze me niet vergeten en hadden ze dit jaar speciaal voor mij carnaval georganiseerd. Heel het eiland was uitgerukt om verkleed in parades door de stad te trekken. Ook de dagen voorafgaand aan de grote parade was het al feest in de straten.
Ik ben vrijdagmiddag nog gaan paardrijden met Marloes en Denise. Dat had ik ze al een tijd geleden beloofd en dat moest er vlak voor hun vertrek natuurlijk nog wel even van komen. We hebben heerlijk achter de waterfabriek in de buurt van de Piscaderabaai gereden. De manier van rijden was in het begin wel een beetje wennen en na een kwartier begonnen we onze sanka’s al te voelen. Maar de rit was voor herhaling vatbaar en dat gaat er voor mij zeker nog een keer van komen.
’s Avonds kon ik mezelf niet meer motiveren om nog naar de tienerparade te gaan. We hebben met een gezellig koppeltje bij Chris thuisgezeten en gebarbequed.
De volgende dag, m’n verjaardag, heb ik gewoon gewerkt. En nadat ik met Chris de laatste boodschappen gedaan had ben ik bij Ruud, Annemiek en Fabs gaan eten en was ik bijna te laat voor de eerste gast bij mij thuis. Het werd een bescheiden samenzijn wat ongemerkt heel laat is geworden. Natuurlijk heel anders dan we in Nederland gewend zijn, waar de kratten bier er doorheen vliegen, maar minstens zo gezellig.
De volgende dag ben ik samen met Minayza en vader Curie naar de carnavalsoptocht gegaan. Later kwam Uka nog met haar twee zoontjes. We stonden daar samen met de baseball-vrienden van vader Curie in een stand waar we voor 35 gulden konden eten en drinken. Want zo zei Mynaiza: “waar gedronken wordt moet gegeten worden”. Ik vond vooral de kleuren supermooi en het is natuurlijk fantatisch om te zien dat al die mensen zich inzetten om er voor iedereen een leuke dag van te maken. Na de optocht zijn we nog verder gaan feesten op Wet and Wild en Mambo. Maandag ging de winkel pas om tien uur open en kon ik dus wat langer in m’n bed blijven liggen.
Dinsdag was de dag van de grote afscheidsoptocht en ook deze keer ging ik naar dezelfde stand toe met Minayza en haar vader. Dit keer had ik vriendinnetje Anne meegenomen en ook Uka van de Albert Heijn was, deze keer zonder kinderen, meegegaan. We dachten dat we aan de late kant waren omdat de optocht om 18 uur zou beginnen. Helaas bleek niets minder waar en kwam de optocht pas om 22 uur bij ons langs. In principe was het dezelfde optocht als de andere dagen, maar ’s avonds hebben de mensen en wagens allemaal lichtjes en ook dat geeft weer een heel ander beeld. Uiteindelijk was het feest pas om half 1 af en konden we huiswaarts keren. Er moest woensdag namelijk gewoon gewerkt worden.
Woensdag heb ik samen met Jim Marloes en Denise naar het vliegveld gebracht. Deze meiden hadden zo’n zin om naar huis te gaan dat ze het hele computersysteem op Hato hadden platgelegd om ervoor te zorgen dat ze langer konden blijven. Helaas, voor hun, kon er gewoon gevlogen worden.
Voor vrijdag was ik door m’n buurmeisje Marlou uitgenodigd om samen met haar en haar vriendinnen te gaan borrelen en daarna te gaan stappen. We hadden om half acht bij Michelle thuis afgesproken maar ik wilde rustig aan doen en om half negen werd ik gebeld waar ik bleef. Toen was ik al bijna klaar en ging ik op weg. Daar aangekomen zaten Celine, Eva, Marlou en Michelle al gezellig rond de tafel. We hebben heel leuk over van alles en nog wat zitten kletsen en daarna zijn we naar Asia de Cuba gegaan. Een bar waar ik eigenlijk nog nooit geweest was. Daar aangekomen waren er nog wat vrienden en vriendinnen van Marlou, heel gezellig allemaal. En de muziek was heel goed.
Later nog even gaan kijken in Azukar en Valentino’s maar toen waren we al uitgefeest.
Volgende dag met Marlou en Anne naar Port Marie-strand geweest en flink bijgekleurd. Daarna nog even nieuwe koplampen voor de bolide van Anne gefixt en bij de Tropen heel gezellig gepraat en gegeten. ’s Avonds naar Mambo en daar twee potentiele salsa-partners ontmoet. Niet te laat naar huis gegaan want Anne moest de volgende dag werken en ik moest naar het strand een kleurtje halen. Deze keer met Marlou naar Mambo en daar heerlijk gerelaxed en aansluitend, sinds lang geleden, weer eens happy hour op Mambo meegemaakt. Om even na zessen braaf door naar Wet and Wild en daar ook weer de nodige mensen ontmoet en natuurlijk biertjes gedronken.
Ook zondagavond redelijk op tijd naar huis want op maandagochtend stond er weer een verse werkweek voor de deur. Ik werk nu voortaan van maandag t/m vrijdag en heb dan het weekend lekker vrij. Is weer een ander patroon en weet nu al dat ik ervoor moet waken om niet elke avond in het weekend uit te gaan. Voorheen was dat minder omdat ik altijd een dag moest werken.
Verder ben ik druk aan het nadenken over hoe de rest van m’n jaar er uit gaat zien. In principe was de planning om eind Mei te stoppen met werken, in Juni vakantie te vieren met m’n broer en dan in Juli naar huis te komen. Maar nu dat er een nieuwe supermarktmanager is gekomen in de winkel en dat veranderingen met zich meebrengt lijkt het me ook wel weer heel erg leuk om dat allemaal mee te maken. Maar aan de andere kant moet ik er ook bij stil staan dat ik op de lange termijn niet van plan ben voor een aantal jaren op Curacao te blijven. En, zoals m’n zus al zei, waarom zou je dan nog (zoveel) langer blijven. Al met al ben ik er nog niet helemaal uit en heb ik nog genoeg stof tot nadenken. Tips en adviezen zijn welkom..... want ik denk me suf kan ik jullie vertellen.
Nou, lieve schatten, ik wens jullie sterkte in het Nederlandse weer en tot horens
Liefs Jantien