Nieuw-Zealand in sneltreinvaart

Dag koukleuners!

Weet eigenlijk niet zo goed waar ik moet beginnen met mijn verhaal. Hier in Nieuw-Zealand is het reizen heel anders dan Australie. Elke dag staat er wat anders op het programma en is een ander bed mijn 'thuis' voor de nacht.
Na mijn laatste bericht te hebben geplaatst duurde het nog een kwartiertje voor mijn verjaardag. Erg bijzonder om deze (weer) niet thuis te vieren. Deze keer gelukkig evengoed weer lieve mensen om me heen om deze toch wel speciale dag samen door te brengen. De ochtend van mijn verjaardag sluiten we Wendy, na haar Sumatra avontuur, weer in onze armen en brengen we de dag door samen met Brian (de man die Kris en ik hebben ontmoet in het vliegtuig vanuit Hobart) Hij neemt ons mee op een tripje en we hebben een BBQ-lunch met een prachtig uitzicht op de bergen rond Melbourne. Omdat Wendy nog moet bijkomen van haar vlucht en alle indrukken van afgelopen weken wordt het geen latertje en besluiten we het voorgenomen bioscoopje en uit eten te verplaatsen naar de volgende dag. Voordat we het restaurant opzoeken gaan we lekker winkelen en slagen we alledrie goed. Na de bioscoop weer richting het hostel omdat we de volgende dag richting Nieuw-Zealand zullen vliegen en we daar niet moe aan willen komen. We weten dat we weinig tijd hebben om het hele land te bezoeken en om er toch het maximale uit te halen is vroeg naar bed en vroeg op de remedie van de afgelopen weken. Soms zitten we er allemaal eventjes doorheen en wordt de vermoeidheid je af en toe teveel. Gelukkig zijn we met z'n drieen en heb je altijd twee lieve mensen om je heen die je door de moeilijke momenten heen trekken.
We beginnen ons NZ-avontuur in Christchurch. Op het programma staat de vrijdag na aankomst het regelen van een auto om ons de komende weken in te verplaatsen over de beide eilanden. De auto is sneller geregeld dan verwacht met de uitstekende hulp van de baliemedewerkster bij het hostel. Er blijft dus wat tijd over om Christchurch te bekijken en we lopen door de stad, regelen NZ-SIM-kaarten, hebben erg veel lol in een verkleedwinkel en drinken warme chocolademelk omdat het tocht wel heel koud is buiten met 20 graden;) De volgende dag gaat ons avontuur beginnen. Met de Lonely Planet in de aanslag vertekken we vanuit Christchurch via Lyttleton richting Akaroa. Beide plaatsen aan het water die mooi zijn om gezien te hebben maar waar we niet meer doen dan rondkijken. Vervolgens zetten we koers naar Methven, de overnachtingplaats voor deze avond. De uiterst vriendelijke eigenaar geeft ons wat tips om de volgende dag in de omgeving te bekijken. De rivier in de buurt hebben we al meegepikt op de weg naar het hostel dus de volgende dag bezoeken we Mt Sunday en lopen we door het Peel Forest en staan we oog in oog met een meer dan 1000 jaar oude boom. De avond brengen we door in Lake Tekapo waar we het prachtige blauwe water de volgende dag tijdens onze wandeling op Mt John van bovenaf kunnen bekijken. Het woord prachtig is slechts licht uitgedrukt. Na een paar uur te hebben gewandels bezoeken we een zalmkwekerij en nemen daar een zalmpje mee om s' avonds in Twizel op te eten. Heerlijk!
De volgende dag staat Mt Cook op het programma. Wederom trekken we onze wandelschoenen aan en genieten van de schitterende omgeving. Die avond slapen we in Oamaru waar we ons na een heerlijk restaurantbezoek naar de kust haasten om pinguins in het wild te spotten. Ook mooi om deze dieren in hun eigen leefomgeving bezig te zien. De volgende dag dacht ik in de Lonely Planet een leuk weggetje te hebben gevonden om richting Dunedin te rijden. Nadat we de Maori-tekeningen en de olifanten-stenen hebben bezocht heb ik tijdens dit 'leuke' weggetje behoorlijk wat flash-backs naar Fraser-eiland alleen dan in de bergen. Ik ben nog nooit zo blij geweest dat er een eind kwam aan het rijden in een auto. Vreselijk! In Dunedin bezoeken we de Banks Peninsula aan de kust en testen we onze conditie op de steilste straat ter wereld. Mijn voetbalteam-genootjes hoeven zich geen zorgen te maken. Ik ben nog steeds in topconditie en klaar om bij terugkomst wat inhaalwedstrijdjes te spelen en het kampioenschap van Limmen Dames 2 veilig te stellen! En niet te vergeten het welverdiende zaalvoetbalkampioenschap!
Vanuit Dunedin een behoorlijke rit gemaakt richting Manapouri, daar onze Australische Mates Rob en Cas weer voor even gezien. Gezellig gegeten gekletst en ervaringen uitgeswisseld.
Met de boot zijn we het Manapouri meer overgestoken om vervolgens een cruise in de Doubtful Sound te doen. Naar het schijnt is dit een van de mooiste plekken ter wereld maar ik moet eerlijk bekennen dat het niet mijn interpretatie van mooiste plekje ter wereld is. Natuurlijk is het prachtig om tussen hoge fjorden door te varen met verschillende soorten begroeing.
De volgende dag hebben we nog getwijfeld om richting Milford Sound te gaan maar vanwege het weer zijn we via Queenstown naar Wanaka gereden. Daar weer een mooie wandeling gedaan in een recordtijd met aan het eind het fantastische uitzicht op een berg. Die middag richting Franz Josef om ook daar de volgende ochtend te wandelen en daar liepen we een paar bekenden tegen het lijf. Frank en Lot zaten in het zonnetje te wachten op hun vlucht richting de gletsjer. Eigenlijk zouden we die dag Robert en Femke ook nog ontmoeten maar omdat onze programma's niet op elkaar aan te passen waren hopen we elkaar komend weekend bij Ar en Shar te zien.
In Motueka aangekomen boeken we niet alleen een kajaktrip in het Abel Tasman park maar regelen we meteen het walvisspotten in Kaikoura en de overtocht naar het noordereiland. Er werd ons namelijk geadviseerd niet te lang te wachten met het boeken van deze trips vanwege het volraken daarvan. Eerst staan nog de Hanmer Springs op het programma. Deze warmwaterbaden worden deels gevuld met zwavelwater en mineralen uit de omgeving. Een ware verwennerij na het slopende programma van de afgelopen 2 weken. Die nacht slaap ik heerlijk!
In Kaikoura gaan we dan eindelijk walvissenspotten, eerst neemt de schipper ons nog mee richting een school dolfijnen, en dan gaan we het lelijkste beest op aarde bekijken. Gelukkig hebben alle walvissen dezelfde staart en lukt het me nog om een welbegeerde foto te schieten van de staart die in het water verdwijnt;)
De 20ste varen we over met de boot vanuit Picton naar Wellington. Vanwege een concert, een voetbal- en een rugbywedstrijd is het onmogelijk om in Wellington te overnachten en belandden we uiteindelijk bij een local in huis. Haar dochter's kamer wordt omgedoopt tot de onze, we doen lekker de was, leren de lokale Maoritaal op de juiste manier uitspreken en maken gebruik van de kennis van een localguide. Lake Tekapo staat op het programma voor deze dag. Onderweg bezoeken we nog een Nederlandse molen waar ze lekkernijen verkopen die we al maanden moeten missen maar we zijn sterk en slaan deze af. Het smaakt toch allemaal lekkerder als je straks weer thuis bent. Voordat we in Taupo aankomen gaan we langs een boekingskantoor waar we de trips voor de dagen erna plannen en boeken. Maandag doen we de Tongariro crossing. Een wandeling van ruim 18 kilometer waarbij we langs twee vulkanische kraters lopen en een ware duivelse trap lopen die we de volgende dag nog steeds in onze benen voelen. Dit hebben we er voor over, de uitzichten zijn prachtig en tijdens het wandelen kun je je gedachten de vrije loop laten. Wat zullen de komende weken nog brengen, wat hebben we allemaal al voor moois beleefd en hoe zal het leven eruit zien bij thuiskomst. Vooral het laatste is iets waar ik de laatste weken nogal mee bezig ben. Als het 'echte' leven weer gaat beginnen zul je weer op zoek gaan naar een baan, maar wat wil ik precies gaan doen dan en zal de arbeidsmarkt alweer aangetrokken zijn? Het is natuurlijk prachtig dat ik de afgelopen jaren zoveel mooie en bijzondere dingen gedaan heb maar het zorgt er ook voor dat ik bij de gedachte om me te gaan 'settelen' soms een onrustig gevoel krijg. Gelukkig heb ik een heerlijk thuis om naar terug te gaan en het verbaast me soms zelf dat ik af en toe zin heb om een avondje rustig op de bank te kunnen zitten. Want stilzitten doen we hier weinig, vanochtend hebben we geraft en zijn we van de grootste commerciele waterval afgegaan. Weer een ultieme ervaring!
Gister hebben we een wandeling gedaan door een thermisch gebied waar we rokende kraters, minerale hotsprings en spuitende geisers zien. 's Middags ga ik me samen met Krista verdiepen in de Maori's en wonen we een culturele ervaring bij waarin we begroet worden in een authentiek Maori huis. Ook zien we voor het eerst de Kiwi vogel.
Morgen gaan we de Waitomo grotten bezoeken waar we gaan klimmen, abseilen, glimwormen bekijken, op banden varen en nog weer een keer raften. Die avond zullen we in Auckland aankomen bij Arjan, Sharmainne en Miah, we hebben heel wat bij te kletsen denk ik zo. Het weekend zullen we doorbrengen in het gedeelte boven Auckland waar we een wilde dolfijn hopen te zien en bij cape reinga de Tasman zee en de Pacifische oceaan samen zien komen.
Mooie dingen die we nog op het programma hebben met z'n drieen. 5 maart zal ik Krista en Wendy op het vliegveld afzetten en is het tijd om dit deel van mijn reis 'alleen' door te brengen. De auto heb ik hier nog tot 16 maart en op 29 maart lever ik deze in op het vliegveld in Auckland. Dan gaan de twee weken ontspannen op Fiji beginnen. Heerlijk!
Liefs Jantien