Na lang wachten.....

Na meer dan acht weken (!) wordt het echt wel weer eens tijd om jullie te laten weten dat ik nog leef.
Inmiddels heb ik twee nieuwe vriendinnetjes op het eiland. Eigenlijk wilde ik wachten over hen te vertellen totdat ze weg zijn maar door alle bedreigingen die ze mijn kant opgooien moet ik wel. Denise en Marloes zijn twee typische West-friese meiden; spontaan, gek als een deur en altijd in voor een geintje. Zo hebben we al een fotoreportage met een Venuzolaan achter de rug, hebben deze meiden zichzelf naar Aruba gebluft en zijn ze hier op het eiland beter bekend als Geertruida en Annelijn.
Ik heb sinds het vorige bericht wat autoperikelen acher de rug. M’n autosleutel had wat moeite om uit het contact te gaan en uitgerekend toen we van de AH een leveranciersmiddag hadden wilde hij er helemaal niet meer uit. Nu rijdt ik in een Peugot, en voor Europese auto’s liggen de onderdelen hier niet voor het oprapen. M’n automonteur Francis heeft al z’n contacten op het eiland gebruikt, maar helaas mocht het niet baten. M’n collega Patrick had het idee om een oproep op onderdelenzoker .nl te plaatsen en binnen een kwartier had ik al reactie. Een hoop geregel, gebel en gedoe maar binnen een week kwam het onderdeel met luchtvracht uit Nederland ingevlogen. In de tussentijd een auto van een leverancier geleend zodat ik niet aan huis gekluisterd hoefde te zijn.
Afgelopen weekend dachten we op de verjaardag van Marloes even flink uit ons dak te gaan op Wet&Wild. Ware het niet dat we nog even langs de Mc.Donalds gingen omdat ik trek had in een Mc.Flurry en m’n auto daarna niet meer wilde starten. Uit pure wanhoop maar naar de Albert Heijn gelopen, lid geworden van de Wegenwacht en de volgende dag een nieuwe accu in m’n auto laten zetten. Dus dat heb ik dan ook maar weer beleefd.
Bij Albert Heijn gaat het allemaal uitstekend. We draaien een omzet boven verwachting en met onze nieuwe Algemeen Manager komt er steeds meer structuur in onze organisatie. Vorige week zondag heeft er iemand met mij meegelopen die per 1 December bij ons komt werken en uiteindelijk vast mijn functie zal overnemen. Tijdens zijn inwerkperiode zal ik nog 1 of 2 nader te bespreken projecten gaan doen en als het allemaal meezit kom ik in Maart/April weer terug naar Nederland.
In de week dat m’n ouders er waren heb ik lekker een weekje vrij gehad en zo samen met hen o.a. de Christoffelberg beklommen, het Aloe Vera park bezocht en een toneelstuk over slavernij bijgewoond. Ook heerlijk wat dagen aan het strand doorgebracht, maar helaas liet de zon het af en toe afweten.
Inmiddels ben ik elke dinsdag en donderdag fanatiek aan het meetrainen bij de plaatselijke s.v.v. Willemstad. Het is een jong gezellig team, waarin ik lekker aan mijn conditie kan werken. Vorige week zaterdag voor het eerst een wedstrijd gespeeld en deze keurig met 3-2 gewonnen. Binnenkort begint de competitie en ik hoop dat ik door m’n werk niet veel wedstrijden hoef te missen.
Ik hoorde dat de Albert Heijn in Limmen z’n jaarlijkse inbraak weer gehad heeft en verder blijft het qua verhalen angstvallig stil. Is er dan echt niets meer te beleven? Of willen jullie het me niet vertellen?
Verder nog leuk om te vermelden dat m’n kleine neefje Peter me eind November een weekendje komt opzoeken. Hij heeft zo’n drukke stage dat hij hier even komt uitrusten.
Ook hebben we vorige week afscheid genomen van onze interim-supermarktmanager Meneer Tillemans. Een bbq. Met het hele personeel op de parkeerplaats en een gezellig onderonsje met enkele MT-leden waren daar onderdeel van. We hebben sinds vorige week een stagair genaamd Maurits en hij is 2.20 lang en m’n collega Ruud maakt daar de hele dag domme grapjes over. Zo heeft die jonge het hele koekpad gespiegeld en is hij alleen de LANGE vingers vergeten, heeft Ruud Maurits al LANG niet gezien en heeft Maurits volgens Ruud een LANGE adem en LANGE tenen.
Lieve mensen, het ga jullie goed en tot horens.
Groetjes van Jantien